W czerwcowym numerze “Przeglądu Gazowniczego” 2 (26)/2010 zamieszczony został kolejny artykuł Marcina Krupy i Andrzeja Sikory. W czasie dyskusji i wprowadzania w Polsce taryf “entry-exit”" Autorzy próbują w skondensowanej formie podać informacje na temat modeli i sposobu tworzenia taryf dla przesyłu gazu ziemnego.

Efektywny rynek gazowy – warunki i regulacje

Rynek gazu ziemnego żeby być efektywnym musi spełniać pewne wymagania i to bez znaczenia na rodzaj występującego otoczenia konkurencyjnego w sektorze gazowym danego kraju. Szczególnie w UE istotnym jego elementem są konieczne  formy regulacji. W sektorze gazowym różnią się one w znacznym stopniu pomiędzy poszczególnymi krajami OECD,
od podejścia niemalże bez ingerencji instytucji regulujących, aż do bardzo szczegółowego i wnikliwie uregulowanego rynku.

Najczęściej wymienia się cztery podstawowe wymagania w zakresie regulacji, które są konieczne
do budowy dobrze funkcjonującego rynku, w procesie transformacji z monopolu do struktury
w pełni liberalnej i konkurencyjnej:

• regulacje dostępu do infrastruktury stron trzecich (TPA),
• rozdzielnie struktur pionowych (unbundling),
• określanie i zatwierdzanie taryf,
• rodzaj i rola Regulatora rynku.

Początkowym, a zarazem koniecznym punktem reformy jest efektywne wdrożenie dostępu stron trzecich do infrastruktury przesyłowej, a także magazynowej, pozwalające na korzystanie z systemów przesyłowych i magazynowych przez inne, niż dotychczasowi właściciele, podmioty.[...]

Treść opublikowanego artykułu: PG_2-2010_KRUPA_SIKORA_ISE ^[1].

Pełną treść przygotowanego do druku materiału można znaleźć i pobrać tutaj: Efektywny rynek gazowy ^[2]